Robert Lammers

Wie ben je?

Ik ben Robert Lammers, in 1949 geboren in Amsterdam. Daar heb ik tot ’73 gewoond en nu woon ik alweer bijna 20 jaar in Edam, aan de rand van de oude kom, te midden van de alom tastbare stadsgeschiedenis.

Waar doe je vrijwilligerswerk en waarom?

Toen ik acht jaar geleden met pensioen ging, zocht ik een zinvolle voortzetting en vond die in het Edams Museum, waar ik nu zeven jaar bestuurslid ben. Ik ondersteun collega-bestuurders en werk op diverse terreinen: collectie-onderzoek (voor de conservatoren), erfgoed registratie, de museum-website, de interne nieuwsbrief, ad hoc perscontact (omdat er een vacature is voor een PR functionaris), en verzorg rondleidingen. Hier heb ik een dagtaak aan. En toch is mijn interesse in de geschiedenis van de stad Edam nog lang niet geluwd.

Namens het museum werk ik mee aan een project van drie partijen: Grote Kerk (SKME), Edams Museum en Oud Edam. Wij onderzoeken de haalbaarheid van een nieuw leven voor de Librije / Latijnse school. Dat vergt het optuigen van een nieuwe (vrijwilligers-) organisatie. Edam is de derde stad in Nederland (naast Zutphen en Enkhuizen) waar zich nog een oorspronkelijke Librije bevindt. Museaal gezien een zeldzaamheid!

Ons bijna 125 jarig museum draait nog altijd geheel op vrijwilligers (65 personen, inclusief bestuur), aldus maken wij deel uit van een geweldig vrijwilligersnetwerk van bijna 26.000 personen in de museumsector.

Een tweede inzet van mij is het Filmhuis Edam, maandelijks op de tweede woensdag. Dit vindt plaats in de ‘hulpkerk’ in de kosterij in Edam. Samen met een team van 7 personen maken we de filmzaal klaar en ontvangen we de filmliefhebbers. Ik verzorg ook de maandelijkse nieuwsbrief. Die versturen we digitaal aan meer dan 500 filmliefhebbers.

Hoe ben je daar terecht gekomen?

Het Filmhuis was een initiatief van dominee Engele Wijnsma. Veel Edammers kennen hem vast nog als flamboyante persoonlijkheid. Hij vroeg mij op zeker moment tijdens een Luther- reis in 2008 of ik hieraan mee wilde werken. Sindsdien zijn we 116 voorstellingen verder!

Met het Edams museum kwam ik in 2016 in aanraking via Peter Sluisman, destijds conservator. Ik was toen gids in de Amsterdamse Jordaan voor het Jordaanmuseum. Ik zag diverse raakvlakken en kon een vacature in het bestuur invullen.

Wat brengt het je?

Passie, een gezamenlijke missie: de stadsgeschiedenis van Edam promoten. Interessante en leerzame contacten op velerlei niveau. Bijvoorbeeld de contacten met een restaurateur van een schilderij en het hele proces eromheen.

Waarom vind je het belangrijk dat er vrijwilligerswerk gedaan wordt?

Ik vind het clichématig om te zeggen dat het mensen verbindt, maar toch is het zo. Er zijn zoveel goede, deskundige mensen. Meer concreet voor Edam: kunst, cultuur en stadsgeschiedenis is zeker niet alleen een toeristisch belang. Met flinke financiële steun in de rug van de gemeente Edam-Volendam wordt het cultuurbeleid vorm gegeven. Niettemin heeft vrijwilligerswerk ook zwakheden zoals bijvoorbeeld de verwarring met vrijblijvendheid. En het niet altijd voorhanden zijn van gecertificeerde mensen uit het vak. Graag zou ik een gezonde mix zien in de vorm van betaalde, museaal opgeleide krachten, bijgestaan door vrijwilligers. Maar ja…..dat is een geldkwestie, die alleen met structurele subsidie valt te verwezenlijken.

Enthousiasme…daar ontbreekt het meestal niet aan en dat maakt veel goed!

Je wordt voor deze rubriek genomineerd door Anke Ophoff-van der Plas. Zij wil heel graag weten hoe je toch altijd weer aan die mooie en interessante films komt bij het Filmhuis Edam. Dat doe ik niet alleen. In een groep van vijf commissieleden bekijken en selecteren we de negen films van het seizoen (september tot en met mei). Het is geen probleem om voldoende mooie films te vinden. Het gaat eerder om het schrappen van films van de lange lijst. Recensies en zelf films bekijken helpen ons een keus te maken. Soms biedt de filmcode (een lijstje van ethische toetsen) uitkomst.

Wie nomineer je voor deze rubriek en welke vraag wil je hem of haar stellen?

Ik nomineer Marcel van Meel en Cor Doevendans van de LOVE. Zij hebben samen een reportage gemaakt over het portret van Pont in het Edams museum, Marcel filmde en Cor regisseerde. Ik ben benieuwd of zij een idee hebben voor een programma dat zij graag nog eens willen maken.

Robert doet allerhande dingen, waardoor de organisatie goed gesmeerd loopt. Toen wij met elkaar spraken had Robert een stapel handleidingen mee voor de gidsen als leidraad voor de rondleidingen. Het vele werk dat daar in zit, zie je er misschien niet aan af, maar zó fijn dat het gedaan is!